içimiz beyazlarsa , çevre miz yeşil olur
defnelerin dibine
baran yerine yangın
kökünü yakmayacak
dağların doruğuna
kar yerine kan
yamacına akmayacak
önce iç denizlerimiz kirlendi
kötü kentleşti
içimize kurduğumuz kentler
bakmayın toz kalkmadığına
önce içimizde başladı erozyon
orman aşkından tutuşanlar
yeşilden kibrit çıkardı
kâğıt incesi ciğerine annelerin
ormanı yakan da ağaç soyundan
aklımıza bastık patladı
düşüncemizdeki mayın
yüreğimiz cephanelik zaten
çiçeği kökünden sökerek sevdik
yar saçını okşamadı bir türlü
yumruktan açılmayan elimiz
dünya yörüngesinden çıksa da
cebimizden çıkamayan elimiz
böyle çekildi nehirlerimiz
toprak,harcı gibi tutan kökten
böyle koptu toz bulutu olarak
hava camdan mıdır, çizilir mi
böyle çatladı gökyüzü
kaç insan varsa o kadar doğa
o kadar dünyaydı kirlenen
.
.
.
.
.
.
defnelerin dibine
baran yerine yangın
kökünü yakmayacak
dağlardan kan
ovama akmayacak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder